Levenscyclus Analyses, erg nuttig maar niet zaligmakend
Milieu-impact
In een levenscyclusanalyse of LCA wordt de milieu-impact in de diverse fasen van de levenscyclus van een product of proces volgens vastgestelde methoden in kaart gebracht en gewogen. Afhankelijk van het doel van de analyse en type product of proces, omvat de analyse de fase van cradle to gate (van grondstoffenwinning tot verlaten van het gereed product aan de fabriekspoort), cradle to grave (distributie, gebruiksfase, en afvalfase) of cradle to cradle (opnieuw gebruiken in de cyclus).
Soms wordt een halffabrikaat gemaakt, bijvoorbeeld glasvezel dat weer verwerkt wordt in kunststof. Dan kan een beperktere Life Cycle Inventory (LCI) worden aangeboden aan de uiteindelijke eindverwerker van de glasvezel. Deze kan met de gegevens uit de LCI een uiteindelijke LCA opstellen van zijn eindproduct.
Voor de meeste glasproducten zijn LCI- en LCA-studies in sectorverband uitgevoerd. Op de websites van de Europese brancheverenigingen – Vlakglas, Glaswol, Verpakkings- en tafelglas, Glasvezel – is hier meer informatie over beschikbaar. De analyses laten zien dat de zwaarste milieu-impact ligt in de CO2 uitstoot en het energiegebruik van het productieproces. Dit draagt bij aan het broeikaseffect en uitputting van fossiele energiebronnen. Energiebesparing, maar ook hergebruik van scherven zijn dus belangrijk.
Verbeteren milieuprestaties en communicatie
Een LCA-studie is zeer nuttig om verbeteropties voor de milieuprestaties van een product of proces te identificeren, maar ook voor het opstellen van zogeheten Environmental Product Declarations (EPD®). Een EPD is een gestandaardiseerd format waarmee de milieu-impact van een product op controleerbare, coherente en vergelijkbare wijze kan worden gecommuniceerd.
Beperkingen
De LCA analyse bepaalt de milieu-impact maar is niet per definitie geschikt om producten onderling te vergelijken. De LCA kijkt immers alleen naar milieu en niet naar andere karakteristieke en functionele eigenschappen van een product. Een LCA hoeft ook geen volledig beeld te geven van de integrale duurzaamheid van een product. Zo kan in een LCA geen rekening gehouden worden met de forse energiebesparingen die bereikt kunnen worden met glasproducten in hun gebruiksfase (glaswol, isolerend dubbel of triple glas) en worden eco-toxiciteit en lange termijn uitloging van chemische stoffen met de daarbij behorende gezondheidseffecten niet meegewogen. Juist door zijn inerte karakter presteert glas, denk aan tafelglas en verpakkingsglas, buitengewoon goed op deze gebieden. Tenslotte moeten voor bepaling van een integrale duurzaamheidsprestatie ook sociale en economische aspecten meegewogen moeten worden. Ook deze komen niet aan de orde in de LCA-methodiek.